Een meisje, vijftien jaar oud, dat jarenlang is uitgebuit. Door haar vader en moeder, maar vooral door de gemeenschap waarin ze opgroeide. Een meisje dat geld moest verdienen terwijl ze op school had moeten zijn. Op haar tiende voor een kwartje per uur turf stapelen, turfschepen laden, aardappels rooien. Een meisje dat haar droom zag vervliegen.
Een meisje, vijftien jaar oud, dat plotseling in een totaal andere wereld terecht komt. Mensen die over haar beslissen. Mensen die haar kleineren en negeren. Maar ook mensen die haar liefdevol benaderen en opnemen in hun gezin.
Een meisje, vijftien jaar oud, dat haar leven drastisch ziet veranderen. Van school naar werken naar school, en weer werken. Onzekerheid. Verdriet. Ver van thuis. Nieuwe mensen, die soms niet, soms wel voor haar vechten. Nieuwe mensen die haar liefhebben, maar ook mensen die haar misbruiken. Net als toen.
Van de éne uitbuiting naar de andere. En al dat binnen de weinige jaren van een tiener.
…
Een jonge vrouw, in de kracht van haar leven, een man en een kind. Een huis, een tuin, werk, en dus inkomen. Een gezin dat gelukkig zou moeten zijn maar het nooit werd. Een gevecht met familie die niet haar familie wilde zijn. Zoeken naar geluk. Dat kleine beetje geluk waar ze soms, heel soms, aan kon raken. Doordat ze vrienden en vriendinnen had die haar dachten te begrijpen.
…
Een vrouw van in de vijftig. Gescheiden, maar met vrienden en vriendinnen in overvloed. Een plek om te wonen. Vrij om te gaan en staan waar ze wil. Tijd om creatief te zijn en zich uit te leven in datgene waar ze altijd van droomde. Maar ongelukkig omdat ze nog steeds niet de liefde vindt die ze haar leven lang zocht. Teleurgesteld omdat ze werd bedrogen door mensen die ze hoog achtte. Door mensen die ze vertrouwde.
…
Turf, Steen en Verf. Drie verhalen over dezelfde mens. Opgetekend door degene die het bijna allemaal van dichtbij meemaakte. Veel is objectief, hoewel uit eigen herinnering. Maar ook hier en daar subjectief. Grotendeels vanuit de werkelijkheid maar ook vanuit de verhalen die ze vertelde. En vanuit verhalen die anderen vertelden over haar. Met hier en daar fictie die werkelijkheid lijkt. En vooral werkelijkheid die als fictie aanvoelt, maar is het dat ook?
…
De epiloog, Slapen, vertelt over haar laatste jaren. Over de tijd dat ze alle hoop op geluk al had laten varen. Over de tijd dat ze gelouterd, door de tijd murw geslagen, vrijwel al haar uren in haar stoel zat en overdacht hoe het allemaal had kunnen … had moeten zijn. Over mensen die ze verloor. Over haar laatste dromen. Over de tijd dat ze moe werd. Moe van het leven dat ze leidde. Doodmoe. En dan ziek. Eerst naïef, dan werkelijk wetend. Totdat ze haar einde als onvermijdelijk zag aankomen. Over de laatste dagen, de laatste uren. Die laatste slaap.
…
Het eerste boek is af. U kunt het bestellen via www.pumbo.nl. Het tweede staat in de steigers. Van het derde is alleen nog een schets en de epiloog, enfin … geduld is een schone zaak.
Over de Auteur
Gerard Mengerink schrijft over het echte leven dat zich om hem heen afspeelde. Hij is geen broodschrijver. Geen professioneel schrijver. Wel iemand die weet waarover hij schrijft en dat met hart en ziel doet. Met als motivatie het vastleggen en delen van verhalen uit zijn verleden en heden. En vooral verhalen uit het leven van mensen die hem dierbaar zijn. Mensen die dichtbij hem stonden.